MARCELLA

Mijn grootste inspiratie bron in het schilderen is de natuur. Ik kan enorm genieten van wandelen in de natuur en me laten raken en verassen door de eindeloze variatie en schoonheid ervan.

En wat me daarbij ook boeit is dat vormen zich lijken te herhalen in het universum. Wat zich in het groot afspeelt, ontvouwt zich ook op zoveel andere plaatsen, ongeacht op welke schaal het plaatsvindt.

Als je satelliet foto’s vanuit de ruimte ziet van bijvoorbeeld de rivierendelta van het amazone gebied met al haar vertakkingen, dan lijkt dit op allerlei vormen die we elders in de natuur ook aantreffen. Bijvoorbeeld de vertakkingen van een boom, de bliksem die zich als fel licht tegen een donkere hemel aftekent, of zeewier dat is opgedroogd in de kwelders van Terschelling. En zelfs de vertakkingen van onze bloedvaten in ons lichaam tot in de kleinste haarvaatjes hebben dezelfde vorm.

Dergelijke wetmatigheden vinden we ook terug in fractels, waarbij zich, hoe ver je ook inzoemt steeds dezelfde vormen ontvouwen.

Deze principes zijn vaak terug te vinden in mijn doeken, waarbij een beeld dat er mooi uitziet op een afstand ook heel interessant wordt naarmate je dichterbij komt en alle details zichtbaar worden.

Om dit te bewerkstelligen werk ik daarom heel graag met een palet mes. Omdat hiermee patronen ontstaan die onverwacht tevoorschijn komen en lijken op patronen in de natuur en de kosmos. Met een palet mes kan ik het schilderproces alleen voor een deel sturen, en is het steeds weer een verrassing wat er tevoorschijn komt. Dit proces nodigt me uit om eerder te volgen dan te sturen aan wat zich aan me wil openbaren en geeft de verf de kans haar eigen gang te gaan.

MARCELLA

portretfoto Marcella Iedema- http://www.marcellaspaintings.nl

Mijn grootste inspiratie bron in het schilderen is de natuur. Ik kan enorm genieten van wandelen in de natuur en me laten raken en verassen door de eindeloze variatie en schoonheid ervan.

En wat me daarbij ook boeit is dat vormen zich lijken te herhalen in het universum. Wat zich in het groot afspeelt, ontvouwt zich ook op zoveel andere plaatsen, ongeacht op welke schaal het plaatsvindt.

Als je satelliet foto’s vanuit de ruimte ziet van bijvoorbeeld de rivierendelta van het amazone gebied met al haar vertakkingen, dan lijkt dit op allerlei vormen die we elders in de natuur ook aantreffen. Bijvoorbeeld de vertakkingen van een boom, de bliksem die zich als fel licht tegen een donkere hemel aftekent, of zeewier dat is opgedroogd in de kwelders van Terschelling. En zelfs de vertakkingen van onze bloedvaten in ons lichaam tot in de kleinste haarvaatjes hebben dezelfde vorm.

Dergelijke wetmatigheden vinden we ook terug in fractels, waarbij zich, hoe ver je ook inzoemt steeds dezelfde vormen ontvouwen.

Deze principes zijn vaak terug te vinden in mijn doeken, waarbij een beeld dat er mooi uitziet op een afstand ook heel interessant wordt naarmate je dichterbij komt en alle details zichtbaar worden.

Om dit te bewerkstelligen werk ik daarom heel graag met een palet mes. Omdat hiermee patronen ontstaan die onverwacht tevoorschijn komen en lijken op patronen in de natuur en de kosmos. Met een palet mes kan ik het schilderproces alleen voor een deel sturen, en is het steeds weer een verrassing wat er tevoorschijn komt. Dit proces nodigt me uit om eerder te volgen dan te sturen aan wat zich aan me wil openbaren en geeft de verf de kans haar eigen gang te gaan.